دنبال کوه می گردم ، بالا بروم

متولد سال ۱۳۶۸ و دانشجوی مترجمی زبان آلمانی دانشگاه تهران ورودی سال ۱۳۹۰با رتبه ۴ کشوری و رتبه ۳ منطقه ای در کنکور زبان آلمانی پذیرفته شده است. معتقد است زبان آلمانی محمل علم فلسفه است . امیرحسین آقایی فرزند یکی ازخلاق ترین مدیران و سخت‌کوش ترین همکاران ما در شرکت مهندسی و توسعه نفت است. امیر حسین ورزش صخره نوردی را هم بسیار دوست دارد و به شکل جدی هم این رشته سخت ورزشی را دنبال می کند. وقتی از او درباره علت گرایشش به انتخاب پدیده های دشوار در مسیر زندگی می پرسیم پاسخی می دهد که باز هم دشوار است؛ اما صریح و به اصطلاح صاف و پوست کنده…! : من همیشه دنبال کوه می گردم تا از آن بالا بروم.

– از میزان علاقه مندی پدر در انتخاب رشته تحصیلی شما شروع کنیم.

مشوق اصلی من و کسی که زبان خواندن را وارد زندگی من کرد پدر بود، انگلیسی را قبل از ابتدایی با پدر صحبت می کردم،‌ فرانسه و آلمانی را سال ۸۴ با هم شروع کردیم و خلاصه همه چیز من پدر و مادرم هستند.

– در آموزش چیزی به نام سختی و دشواری فراگیری وجود دارد، گفته می شود زبان آلمانی سخت تر از دیگر زبان هاست؟

فراگیری زبان را دوست دارم . بذر این انگیزه را هم پدر به من هدیه کرده است، بنابراین سختی آن برای من مهم نیست، زندگی سخت است و چیزی به آسانی به دست نمی آید اگر به کاری علاقه داشته باشیم، دنبالش می رویم تا آن را به دست بیاوریم.

– آیا برای آینده شغلی خود برنامه ریزی کرده اید ؟

من در حال حاضر همه کارهایی که در آینده می توانم انجام بدهم را، انجام می دهم؛ مترجم هستم، تور می برم و کارت تور لیدری دارم، ترجمه دفتری انجام می دهم و…

– با این توضیح، با مدرک زبان آلمانی چه خواهید کرد ؟

قصد دارم در مقاطع بالاتر ادامه تحصیل بدهم و تدریس زبان آلمانی را نیزدوست دارم .

– از موقعیت شغلی پدرتان چقدر آگاهی دارید؟

کم و بیش شناخت دارم

– آقای مهندس آقایی( پدر)، هر پدری علاقه مند است فرزندش با تلاش به مدارج بالای تحصیلی، شغلی و اجتماعی برسد، حرکت پر قدرت امیر حسین بیانگر این است که وابستگی شغلی به شما نخواهد داشت آیا این موضوع هدفدار بوده است؟

ثمری که به شکرانه الهی می بینیم منت بزرگی است که خداوند برای هر پدر و مادری قرار می دهد تا فرزندی سالم و صالح  به آنان عطا کند.

ما شاهد موفقیت امیرحسین هستیم و در بخشی از این موفقیت ها هم به عنوان پدر و مادر دخیل هستیم .اما بخش دیگر ماورای نقش خانواده است، من در کودکی به هرچیز قانع نبودم، از هیچ چیزی نمی ترسیدم  و هیچ زمانی را به بطالت نمی گذراندم. در تعطیلات تابستان لباس کار می پوشیدم و در کارگاه تراشکاری برادر بزرگترم کار می کردم .

روزگاری درزمان احداث نیروگاه رامین خوزستان،در پروژه مزبور کار کردم. در آن برهه تلاش می کردم برای یادگیری زبان با کارگران و کارشناسان روسی که در آنجا کار می کردند به بازار بروم و از آنها یاد بگیرم. بر هیچ کدام از فرزندانم الزام نکردم چه بخوانند و چه بکنند فقط گفتم زندگی تان را به بطالت و بی هدفی  نگذرانید.

– این دقت نظر را در مورد بقیه فرزندان تان هم داشتید؟

بله. من ۳ فرزند دارم، پسر بزرگم ۲۹ سال دارد و در رشته IT تحصیل می کند ، دخترم ۲۶ سال دارد و فوق لیسانس هوش مصنوعی می خواند و سومی هم امیر حسین است که خیلی به پدر شباهت دارد و مثل دو قطره آب هستیم .

– یکی از ویژگی های انسان های سختکوش، بی تفاوت نبودن نسبت به پدیده های اطراف است. حال این پرسش پیش می آید که امیر حسین آقائی این پدیده های اطراف را چگونه شناسایی کرده و با آنها رو به رو می شود؟

ببینید! من وقتی به زندگی پدرم نگاه می کنم که به عنوان یک مدیر شرکت نفت از مقابل پدیده ای مثل جنگ تحمیلی بی تفاوت نگذشته و از ۳۱ شهریور ۵۹ درگیر جنگ تحمیلی بوده ، و همواره در مسائل مربوط به امور مهم کشور و مردم- از جمله دوران دفاع مقدس- حضور داشته؛ نمی توانم در مقابل مسائل امروز جامعه خودم بی تفاوت باشم.

آقای مهندس آقائی ! آیا کاری بوده که شما دوست داشتید امیرحسین انجام بدهد یا به سمتی برود که ایشان نرفته باشد؟

اساس تفکرمن آزادی افراد خانوادم است، من معتقدم خداوند به انسان قدرت اندیشیدن عطا کرده تا از آن استفاده کنند، تحکم بر افکار انسانی چیزی جز رکود، رخوت و سرسپردگی و افسردگی به بار نمی آورد.من هرگز دوست نداشتم از امیر حسین “بله قربان” بشنوم ، اعتقاد دارم نباید ماهی را به دست افراد داد و همیشه سعی کردم ماهیگیری را به فرزندانم یاد بدهم .