مدت زمان زیادی از انتصاب مدیرعامل جدید شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران نمی گذرد؛ مدیرعاملی که در همین مدت کوتاه، تمام تلاش خود را برای ایفای درست وظایف حاکمیتی این شرکت که همانا حمایت، هدایت و نظارت است به کار بسته و معتقد است: شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران باید به خانه دوم بخش خصوصی تبدیل شود.
عزت اله اکبری که هم اکنون بر مسند مدیرعاملی شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران تکیه زده است، به واسطه عهدهدار بودن ریاست سازمان صنایع و معادن استان تهران قبل از حضور در مجلس هشتم و سابقه فعالیت در کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی و ریاست این کمیسیون، نامی آشنا برای صنعتگران و تولیدکنندگان بخش های دولتی و خصوصی در کشور به شمار می رود و اکنون انتظار می رود تجارب وی در حوزه صنعت، در صنعت نفت نیز به کار گرفته شود. بی تردید در این میان، برقراری تعامل بیشتر بین صنعت نفت ایران و فعالان بخش خصوصی در حوزه ساخت تجهیزات و قطعات صنعت نفت، تنها یکی از برنامه هایی خواهد بود که پیگیری آن، در دستور کار مدیرعامل شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران قرار می گیرد. به منظور آگاهی از مهمترین برنامه های کاری و اولویت های مدنظر مهندس اکبری در شرکت پشتیانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران، گفت و گویی با وی ترتیب داده ایم که ماحصل آن را از نظر می گذرانید:
– آقای مهندس! نام شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران، ناخودآگاه موضوع حمایت از ساخت داخل را در ذهن تداعی می کند. قطعا این امر، در راس برنامه های کاری شما نیز قرار دارد. برای افزایش میزان حمایت از ساخت داخلی تجهیزات صنعت نفت، چه برنامه هایی دارید؟
اعمال حمایت واقعی از بخش خصوصی، هدف بزرگی است و تحقق آن، نیازمند برنامه ریزی گسترده و تلاش فراوان است که تشریح آن در این مجال نمی گنجد؛ اما در یک کلام، تمام توان خود را برای افزایش تعامل سازنده با فعالان بخش خصوصی در حوزه ساخت تجهیزات صنعت نفت به کار خواهم بست تا جایی که این شرکت به خانه دوم بخش خصوصی تبدیل شود. به این منظور، ابتدا لازم است موانع ارتباطی با فعالان بخش خصوصی را از سر راه برداریم و با انجمن های فعال در زمینه ساخت تجهیزات صنعت نفت نیز ارتباط مناسبی برقرار کنیم. توجه داشته باشید نیاز صنعت نفت به بهره مندی از تجهیزات مختلف، بسیار زیاد است و به همین دلیل این صنعت می تواند مصرف کننده اصلی کالاهای ساخت داخل در حوزه نفت و گاز باشد. بنابراین آنچه حائز اهمیت است، تقویت توان ساخت داخل و ضرورت بهره مندی مناسب از این توانمندی است.
– با توجه به سابقه حضورتان در کمیسیون صنایع مجلس و ارتباط تنگاتنگ با تولیدکنندگان و صنعتگران، توان سازندگان داخلی را چگونه ارزیابی می کنید؟
واضح است پتانسیل های عظیمی در حوزه ساخت داخل داریم؛ جوانان ما در عرصه تکنولوژی های بیو و نانو، هر روز افتخار تازه ای کسب می کنند و یا در حوزه انرژی هسته ای با آن همه پیچیدگی ها، ایران حرف های زیادی برای گفتن دارد. حال با این تفاسیر و با توجه به هوش، ذکاوت و نبوغ جوانان کشورمان، بدیهی است حضور موثر در عرصه ساخت داخلی تجهیزات و قطعات صنعت نفت، کار دشواری به حساب نمی آید. بنابراین ظرفیت های زیادی موجود است؛ تنها کافی است بسترهای لازم برای تجلی این ظرفیت ها ایجاد شود.
– این بسترسازی، نیازمند چه تمهیداتی است؟
در این زمینه ۲ موضوع حائز اهمیت است؛ قوانین و نظام بانکی. جای بسی خوشحالی است که قوانین ما در خصوص ساخت داخل و اهمیت و ضرورت اهتمام به آن، بسیار غنی است و این موضوع در قانون برنامه پنجم توسعه و سند چشم انداز، به خوبی مدنظر قرار گرفته است. بنابراین در حوزه قانونی، ظرفیت های خوبی داریم؛ اما باید توجه داشت که قرار نیست قانون در کتاب ها خاک بخورد؛ بلکه باید به درست ترین شکل، اجرایی شود. قوانین، دولت را از تصدیگری منع می کند و بر اساس نص صریح قانون، ملزم به حمایت از بخش خصوصی هستیم. مرور تاریخ نشان می دهد هر گاه از همراهی مردم استفاده کردیم، برنده بوده ایم و هرگاه از مردم غفلت کردیم، با چالش مواجه شده ایم. بخش خصوصی هم بخشی از مردم و ملت ماست. منتها باید تعریف دقیقی از نحوه حمایت از این بخش داشته باشیم تا بتوانیم از این ظرفیت عظیم جهت رفع نیازها استفاده کنیم.
– در خصوص نظام بانکی چه طور؟
زمانی که آلمان شرقی به آلمان غربی ملحق شد، برنامه ریزی گسترده ای برای ساخت و توسعه آلمان شرقی صورت گرفت. متولیان امر فراخوان دادند که اگر سرمایه گذاران ۱۰ درصد سرمایه را بیاورند، دولت تا ۹۰ درصد دیگر را در قالب پرداخت تسهیلات تامین می کند؛ همچنین دولت آلمان اعلام کرد علاوه بر آنکه این سرمایه بیمه می شود، در صورت انجام سرمایه گذاری در موعد مقرر، ۳۵ تا ۵۰ درصد تسهیلات نیز بخشیده خواهد شد. در حال حاضر، نرخ بهره در بسیاری از کشورها در بخش های توسعه ای صفر است و تمام این موارد، نمایانگر نحوه حمایت و بسترسازی برای حضور بخش خصوصی در فعالیت های اقتصادی است. اما ما با بهره ۱۴ درصد هم نمی توانیم تسهیلات به سرمایه گذاران بدهیم. به باور من، نگاه حاکم بر سیستم بانکی کشورمان، نگاه تجاری است و با نگاه تجاری، نمی توان از صنعت و تولید حمایت کرد. هم اکنون در دنیا رقابت گسترده ای برای حمایت و ترغیب سرمایه گذاران به وجود آمده و همه بر سر ایجاد شوق در سرمایه گذاران رقابت می کنند. آنها می گویند صفر درصد و ما می گوییم ۱۴ درصد؛ شما قضاوت کنید. سرمایه گذار کدام را انتخاب خواهد کرد؟ سیستم بانکی ما شبیه قلک عمل می کند و با سیستم های پیشرفته دنیا آشنا نیست. البته دولت هم موظف است هزینه درخواست های خود را به نظام بانکی بپردازد تا امکان تحول در این نظام فراهم شود. واقعیت این است که نظام بانکی فعلی، پاسخگوی نیاز صنعت نیست و سرمایه گذاران را فراری می دهد.
– تغییر این نگاه تجاری، کار ساده ای به نظر نمی رسد. راهکار چیست؟
به این منظور، باید سراغ تاسیس بانک های تخصصی برویم؛ بانک هایی که دغدغه اصلی آنها حمایت از صنعت و تولید باشد نه اینکه در فکر کم و زیاد کردن سود برای رونق فعالیت های تجاری خود باشند. بانک تجاری، ارزش صنعت را درک نمی کند و یا نمی خواهد درک کند. در حال حاضر، تنها از ۳۰ درصد ظرفیت های موجود در شهرک های صنعتی استفاده می شود؛ این درحالی است که ما باید راهکارهایی را برای توانمندسازی بخش تولید کشور به کار بندیم که علاوه بر تامین نیازهای داخلی، امکان صادرات محصولات به خارج از کشور نیز فراهم آید. اتصال بین دانشگاه و صنعت نیز الزام دیگری است که باید در دستور کار قرار گیرد؛ بنابراین لازم است فعالیت های بسیاری در این زمینه ساماندهی شوند.
-از توضیحات شما ممنونم. صحبتی باقیمانده است؟
حمایت از بخش خصوصی در شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران کلید خورده و طی همین مدت اخیر، چندین جلسه مشترک با سازندگان داخلی و انجمن تجهیزات نفتی برگزار کرده ایم. طی این جلسات، چالش های موجود بر سر راه سازندگان شناسایی شده و برنامه ریزی های لازم جهت رفع موانع و چالش ها در حال انجام است که گزارش این اقدامات به تدریج اعلام می شود.