لطفا خود را معرفي كنيد. محمود حيدري نيكو، متولد 1378 شهر اهواز هستم. فرزند آقاي علي دوست حيدري نيكو كه در حال حاضر معاونت مدير كمپ آزادگان جنوبي شركت مهندسي و توسعه نفت مي باشند. مدرك  تحصيلي ام ديپلم  فني عمران است. 3 برادر و يك خواهر دارم كه به نحوي  همه ورزشكار هستند. از چه زماني و چگونه وارد فعاليت ورزشي شديد؟ شروع ورزش من به كشتي باز ميگردد. از 10 سالگي علاقه زيادي به رشته كشتي داشتم، سال 90 در مدرسه، توسط مربيان استعداد يابي كشتي انتخاب شدم و از همانجا فعاليت در اين رشته را به صورت حرفه اي آغاز كردم. پس از مدتي در مسابقات استاني كه در مسجد سليمان برگزار شد شركت كردم و با غلبه بر رقباي خود، مورد توجه بيشتر مربيان قرار گرفتم. با تمرينات بيشتر به مسابقات كشوري نوجوانان (1391 جام آزادگان) راه يافتم. كشتي اول را بردم و در كشتي دوم دچار آسيب ديدگي شديد از ناحيه كتف شدم. همين موضوع باعث خاتمه فعاليتم در اين رشته شد. پس از 2 سال و طي كردن مراحل درمان و بهبودي، مطلع شدم يكي از اساتيد حاذق ورزشهاي رزمي  به شهر ما آمده است. تصميم گرفتم فعاليت ورزشي خود را مجددا ( البته بدون اطلاع خانواده) آغاز كنم. زيرا بعد از آسيب ديدگي احساس مي كردم كه خانواده با ورزش حرفه اي در رشته هايي كه احتمال مصدوميت در آنها بيشتر است،  مخالفت خواهند كرد. رشته رزمي نينجا را با هفته اي 2 روز تمرين شروع كردم. و چندي بعد در مسابقات شهرستان، در وزن 65 كيلوگرم مقام اول را كسب نمودم. در مسابقات (قهرمان قهرمانان آسيا super sawaki) شركت كردم، دومبارزه داشتم. مبارزه اول را بردم، در راند طلايي به خاطر ضربه خطاي حريف، صدمه شديدي به چشمم وارد شد، ولي در نهايت با مشقت فراوان قهرمان شدم. تا آن زمان خانواده من هيچ اطلاعي از فعاليت ورزشي من نداشتند و از آن پس مطلع شدند. آقاي علي دوست حيدري نيكو اضافه مي نمايند: پس از قهرماني در مسابقات استاني، مربي پسرم با من تماس گرفت و تبريك گفت. در حالي كه من از موضوع كاملا بي خبر بودم، او اذعان داشت كه پسر شما براي اعزام به مسابقات جهاني گرجستان انتخاب شده است. حقيقتا شوكه شده بودم. پس از كلي صحبت و توضيحات تكميلي ايشان در خصوص مطلع ساختن من و كسب اجازه براي ورود او به مسابقات جهاني، به او گفتم متاسفانه دست پسرم شكسته و نميتواند در مسابقات شركت كند. خيلي سريع پاسخ داد :"من به شما قول مي دهم با همين دست شكسته، پسرتان قهرمان مي شود." - هنگامي كه وارد تفليس(گرجستان) شدم، آتل را باز كردم ولي اصلا نميتوانستم انگشتانم را تكان دهم و مجبور شدم با استفاده از اسپري بي حسي و باند رول، مسابقه را شروع كنم. مسابقات به صورت تك فايتي برگزار مي شد. حريف را  ناك اوت كردم و در نهايت قهرمان جهان شدم. بعد از آن سري مسابقات به علت مشكلات سربازي نتوانستم در مسابقات آذربايجان 2018 شركت كنم. البته در حيطه مربيگري نيز، به تازگي دو دوره مربيگري و داوري را گذرانده ام، اما هنوز مدارك آنها را تحويل نگرفته ام. لطفا كمي راجع به رشته ورزشي خود( نينجا) و سبك آن توضيح دهيد. اين ورزش رزمي ، تركيبي از ورزشهاي رزمي ديگر است. رشته نينجا به گفته اساتيد از ما بقي سبك هاي رزمي پيشرفته تر است. داراي حركات آكروباتيك، تكنيكي و ... است. دو سبك دارد : سمي كنتاك و لوكيك( مبارزات آزاد و نيمه آزاد). در مسابقات آزاد استفاده از هر ضربه اي آزاد است. ولي در مسابقات نيمه آزاد مشت به صورت ، آرنج و ... خطاست. نقش خانواده در موفقيت شما چيست؟ پدرم بزرگترين مشوق و پشتيبان من بوده و هست. آقاي علي دوست حيدري نيكو ادامه مي دهند: در اكثر مسابقات همراه پسرم ميرفتم و در سالن حضور داشتم. هر چند ايشان مخالف اين موضوع بودند، احساس ميكردم با حضور من كمي استرس به او وارد ميشد. پس از اينكه متوجه شدم فعاليت رزمي خود را دوباره شروع كرده و براي مسابقات جهاني انتخاب شده است و  هنگامي كه موفقيت هاي پي در پي او را ديدم، سعي كردم بيش از پيش در كنارش  باشم. آيا فرزندان ديگر خانواده هم اهل ورزش هستند، فعاليت آنها به چه شكل است؟ بله تمام فرزندان خانواده علاقه خاصي به ورزش رزمي دارند، برادر كوچكترم در ورزش كيك بوكس فعاليت ميكند و دو مقام استاني دارد. خواهر كوچكم كه 10 سال دارد، نيز به ورزش رزمي علاقمند است و از توانايي هايي  كه در او مي بينم پيداست كه در اين رشته ها موفق خواهد شد. اگر ورزشكار نمي شديد، چه مسيري را ادامه ميداديد؟علايق شما غير از ورزش رزمي چيست؟ در كنار ورزش به موسيقي نيز پرداخته و به صورت نيمه حرفه اي گيتار مي نوازم. ورزشكارهاي رزمي، الزاما روحيه خشك و غير متعارفي ندارند، مي توان هم ورزشكار بود هم روحيه اي لطيف داشت. آقاي علي دوست حيدري نيكو : اين موقعيت در منزل ما كاملا محسوس است.پسرم در اتاق خود مشغول تمرين و ضربه به كيسه بوكس است، پس از آن شروع به نواختن گيتار ميكند. البته به تير اندازي نيز علاقمندم و در مواقع خاص به صورت غير حرفه اي به آن ميپردازم. روزانه چقدر ورزش ميكنيد؟ روزانه 2-3 ساعت ورزش ميكنم، به باشگاه ميروم و در منزل تمرينات آمادگي جسماني انجام ميدهم. براي من ورزش علاوه بر علاقمندي، به نوعي عادت تبديل شده است. اگر ورزش نكنم احساس ميكنم در زندگي كمبود خاصي دارم. از ديدگاه شما ورزشكار واقعي كيست؟ ورزشكار واقعي كسي است كه مرام و معرفت داشته،ضمناً  خوددار، آرام و خوش فكر باشد و اصول اخلاقي را رعايت نمايد. اگر تنها مبارزه كردن هدف باشد نميتوان به اهداف والا دست يافت. خاطره اي در ذهن خود داريد كه ياد آوري آن برايتان لذت بخش باشد؟ اصولا كمتر به خاطرات خود مي انديشم. لحظه دريافت مدال طلاي جهاني بر گردنم بهترين خاطره عمرم بوده است. در آن لحظات سربلندي كشورم ايران در مقابل تمامي كشورهاي جهان و پاداش سخت كوشي و تمرين هاي طاقت فرساي خود را مي ديدم كه بسيار برايم لذت بخش بود. آيا ميتوان به اين ورزش به ديد درآمد زايي نگريست؟ متاسفانه خير... در تمام مسابقات كشوري و جهاني با هزينه شخصي شركت كردم. البته براي لباس اسپانسر داشتم ولي كليه هزينه هاي شركت در مسابقات، هتل، رفت و آمد و ... به عهده خودم بوده است. هرچه بيشتر پيشرفت ميكني مي بيني سطح هزينه هاي شركت در مسابقات بالاتر مي رود و تمامي آنها به عهده خود ورزشكار است. در نهايت نيز يك مدال و حكم قهرماني... كه فقط ارزش معنوي دارد. آيا براي كساني كه قصد ورود به اين رشته ورزشي را دارند، توصيه اي داريد؟ كسي كه از صدمه ديدن بترسد ، نبايد اين رشته را انتخاب كند، در ورزشهاي رزمي هر گاه به زمين خوردي بايد با قدرت بيشتري بلند شوي. آرزوي شما چيست؟ خوشبختي خود و خانواده ام.. آرزوي آقاي علي دوست حيدري نيكو: آرزو ميكنم خداوند تن سالم و سلامتي به خانواده ام عنايت كند. خوشبختي چيست؟ سلامتي و كاميابي و اينكه بتواني بر روي پاي خود بايستي. آقاي حيدري نيكو اضافه نمود : از نظر من خوشبختي يعني داشتن فرزندان سالم، كه بتوانند با سادگي و قناعت، زندگي آرامي داشته باشند. حرف آخر: لازم است متذكر شوم كه بدون اساتيدم آقايان محسن عالي وند و محسن مظفري نميتوانستم به اينجا برسم، جا دارد از آنها تشكر كنم . در ضمن از شما نيز  تشكر خاصي دارم كه با اين برنامه موجب دلخوشي فرزندان نفت شده ايد.