گفتگو با سرکار خانم مهندس لیلا شریف ” دارنده مدرک کارشناسی ارشد مدیریت پروژه از دانشگاه CALGARY کانادا “

خانم مهندس شریف، در آغاز لطفاً خودتان را معرفی کنید ؟
لیلا شریف، متولد ۱۳۵۷ در تهران هستم. سال ۱۳۷۹ با کسب رتبه اول از دانشگاه علم و صنعت ایران در رشته مهندسی مکانیک فارغ التحصیل شدم. در سال ۱۳۸۰ از طریق جذب نخبگان وارد شرکت مهندسی و توسعه نفت شدم. در بدو استخدام در طرح سروش و نوروز مشغول به کار شده و در سال ۱۳۸۱ وارد طرح دارخوین شدم. سال ۱۳۸۵-۱۳۸۴ در دوره ی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه که توسط شرکت ملی نفت ایران با همکاری دانشگاه CALGARY کانادا و دانشگاه شریف برگزار شد، شرکت نمودم. این دوره باعث تغییر نگاه من به کار حرفه ای، شناسایی علایق و تعیین مسیر شغلی ام گردید. سال ۱۳۸۷ در مدیریت مهندسی و ساختمان شرکت متن به عنوان رئیس اداره طراحی مهندسی کار را ادامه دادم. از سال ۱۳۹۱ بعنوان مشاور مدیر مهندسی و ساختمان ادامه فعالیت داده و خرداد ماه ۱۳۹۴ به سمت مدیر مهندسی و ساختمان منصوب گردیدم.
در سال ۱۳۹۴ موضوع ایجاد دفتر مدیریت پروژه، که یکی از الزامات شرکتهای پروژه محور است را پیشنهاد کردم. یکی از مهم ترین وظایف دفتر مدیریت پرو‍ژه که مقرر گردید در گام اول اجرا گردد، تعریف رویه های اجرای پروژه جهت ایجاد یکپارچگی در شرکت است. در آن سال پیاده سازی این طرح را آغاز نموده و از سال ۱۳۹۵ تاکنون نیز مسئول PMO میباشم.
-پس از دریافت سمت مدیر مهندسی ساختمان چه حسی داشتید ؟
شاید بسیاری از مسائل که برای برخی از انسانها ارزش محسوب می شود که قابل احترام نیز هست، برای من ارزش نیستند. یکی از آنها پست و مقام است. چون توانمندی هر فرد ارزش اوست، نه سمتی که در آن فعالیت میکند و اگر این توانمندی بتواند به پیشرفت مثبت امور کمک کند بسیار مقبول خواهد بود. روحیه ام به هیچ وجه رقابتی نیست. فقط تلاش برای رسیدن به موفقیت را دوست دارم.
در ابتدا قبول سمت مدیر مهندسی ساختمان کمی برایم مشکل بود زیرا می بایست وقت و توان زیادی صرف می کردم تا بر مقاومتهای سازمانی در برابر یک خانم با سن من غلبه کرده و وظایف را با کیفیت مطلوب به انجام رسانم.
دائماً این سوال در ذهنم پیش می آمد که با توجه به مسئولیتهای دیگری که در خارج از محیط کار بر عهده دارم بخصوص رسیدگی و تربیت فرزندانم، آیا از عهده آن برخواهم آمد یا خیر.
– چگونه مسوولیت های سنگین محوله در محیط کار و منزل را اداره می کردید ؟
از نظر شخصیتی، مسوولیتی را نمی پذیرم مگر آنکه آن را به بهترین نحو ممکن انجام دهم. بعضی مواقع تا دیر وقت در محل کار مشغول انجام امور محوله بودم. لیکن از آنجائیکه به انجام کارهای دشوار علاقمندم و به نظرم با تلاش از عهده آنها بر میایم، از این شرایط رضایت داشتم.
همکاری همکاران خوبم در مدیریت مهندسی و ساختمان، همچنین همراهی مادر و همسرم در امور منزل، کمک بزرگی برای اداره هر دو مسئولیت بود.
در واقع ایجاد توازن میان کار و زندگی خانوادگی، بسیار سخت و دشوار است و اگر همکاری خانواده نباشد، که دغدهه های نگهداری وتربیت فرزندان را برطرف نماید، امکان پذیر نخواهد بود.
با بزرگ شدن فرزندانم احساس می کنم، نیاز بیشتری ایجاد شده تا در کنارشان باشم و به مسایل تربیتی و آموزشی آنها رسیدگی کنم. در حال حاضر کمتر شدن مسئولیت کاری ام، شرایطی را برایم فراهم آورده تا وقت بیشتری به فرزندان، خانواده و البته خودم اختصاص دهم.
-آیا در دوران فعالیت های خود، احساس پیشرفت می کنید ؟
بله. اگر کسی تلاش کند پیشرفت نکردن محال است. مسیر شغلی که طی کردم مطابق با اهدافی بوده که از قبل مد نظر داشته ام.
– در طی نمودن مسیر موفقیت، خانواده تان چقدر تاثیر گزار بوده است ؟
اصل شخصیت افراد در کودکی و در خانواده شکل میگیرد و بخشی از آن هم به محیط مدرسه و آموزشی بستگی دارد. نحوه رفتار محبت آمیز والدینم در منزل فضای امن و آرامی برای پیشرفت، فراهم آورده بود. پدرم راهنما و مشوق اصلی من در طی مسیر زندگی ام میباشند و نقش عمده ای در ایجاد ساختار ذهنی و باورهایم ایفا نمودند و مهمترین آنها اینکه هیچ عاملی، از جمله جنسیت، محدودیتی برای پیشرفت و موفقیت نبوده بلکه توانمندی، تلاش و خواستن است که انسان را به اهدافش میرساند و همراهی و راهنمایی برادر بزرگم عامل رسیدن به موفقیتهای تحصیلی من بوده است.
در کنار آنها، سرکار خانم مهندس حایری زاده، مدیر مدرسه فرزانگان، به عنوان یک مدیرموفق و پیشرو در مسایل آموزشی، الگوی موثری در زندگی شغلی ام میباشند.
از خداوند متعال بسیار سپاسگزارم که مرا از همه لحاظ ( هم از نظر شرایط فردی و هم شرایط و امکانات خانوادگی و تحصیلی ) در بهترین موقعیت قرار داده است.

– خانم لیلا شریف را چگونه به اختصار توصیف می کنید ؟
کمال گرا، خوش بین و با پشتکاری زیاد. با لبخند می گوید : ” شوخ طبع نیز هستم و تحمل شرایط کاملا خشک و رسمی برایم مشکل است “.
– لطفا بیشتر از علاقه مندی های خود بگویید ؟
کوه پیمایی، موسیقی و دیدن فیلم را بسیار دوست دارم. به کتاب خواندن نیز علاقمندم.
آشنایی با مباحث روانشناسی و نیروی انسانی را به عنوان پیش نیاز برقراری یک ارتباط سالم در زندگی، لازم میدانم. بنابراین در این زمینه مطالعاتی داشته و در دوره های آموزشی مرتبط شرکت میکنم.
– از خداوند چه می خواهید ؟
سلامتی. همچنین چون اعتقاد دارم خداوند در مسیر زندگی کاملا مراقب من بوده، می خواهم مرا رها نکند.
– در شرایط دشوار زندگی، به چه می اندیشید ؟
خدا بهترین را برایم رقم خواهد زد.
– از میان کتابهایی که تا کنون خوانده اید، مطالعه ی کدامیک را به دیگران پیشنهاد میکنید ؟
از هر کتاب، نکته ای برداشت کرده و این نکات را در ذهنم نگهداری میکنم. کتاب “اینگونه ما را ننگرید” که اخیرا خواندم، خودنوشته یک ناتوان ذهنی و جسمی است که از نظر من ایشان نماد ایمان، تلاش، پشتکار، اعتماد به نفس و … میباشد و مطالعه آن تذکری برای یادآوری داشته هایمان و نحوه استفاده از آنهاست. مطالعه این کتاب، خالی از لطف نیست و به دیگران توصیه میکنم.

– ازکدام طریق (مطالعه کتاب یا فضای مجازی) اطلاعات مورد نیاز خود را بدست می آورید؟
بخاطر آموزش غیر مستقیم کتابخوانی به فرزندانم، بیشتر از فیزیک کتاب استفاده میکنم. لیکن کسب اطلاعات از طریق فضای مجازی نیز امری اجتناب ناپذیر است. سعی میکنم از تلفن همراه، فقط جهت هماهنگی کارها و نیازهای روزمره استفاده نمایم.
– بنظر شما وظیفه ی همگانی ما چیست ؟
بودن و یا نبودن ما، در این دنیا تفاوتی ایجاد نماید. این اثربخشی برای افراد متفاوت در زمینه های مختلف معنی پیدا میکند.
– هنگامی که عصبانی میشوید، چه میکنید ؟
متاسفانه علیرغم تمرینهایی که در زمینه کنترل خشم دارم وقتی عصبانی میشم بلند حرف میزنم. ابتدا سعی میکنم، برای آرامش، محیط را ترک کنم. دیدن فیلم یا نواختن ساز از راههایی است که برای آرام شدن به من کمک میکند.
– تفاوتی میان لیلا شریف کنونی، با زمانی که پست مدیریت را عهده دار بودید، را در چه می بینید؟
در زمان مدیریت، تجربه های بسیار خوبی کسب کردم. تفاوتی که الان حس میکنم، پررنگ تر شدن نقش مادری است. در کل آرامش بیشتری دارم.
– بنظر شما شخص موفق، به چه کسی گفته میشود ؟
کسی که برای خود، هدف تعیین نماید و مسیر رسیدن به هدف را به درستی و به نحو احسن طی کند.

– اگر در جایگاه کنونی نبودید، چه میکردید ؟
با توجه به سابقه ۴ ساله ای که از تدریس در دانشگاه دارم، پویایی و کار در محیط علمی برایم لذت بخش است. لیکن امور خیریه، یکی از اولویت های ذهنی من میباشد که در حال حاضر به صورت پراکنده و شاید به عنوان شغلی برای آینده در نظر دارم.
– به نظرتان، خوشبختی در چیست ؟
داشتن آرامش و لذت بردن از داشته ها. مسلما عوامل بسیاری در ایجاد این آرامش موثر هستند. یکی از این عوامل، رضایت از خود و عملکرد خود در زمینه های مختلف است. بنظرم خوش بینی نسبت به موضوعات مختلف، تا زمانی که عکس آن ثابت نشده، موجب بروز آرامش بیشتری در ذهن میگردد.
– و در آخر … ؟
نیروی انسانی و مسایل مرتبط با آن یکی از مسائلی است که در این شرکت مغفول مانده است. امیدوارم بتوانم روزی در این زمینه مفید باشم.
ضمنا اشتغال در این شرکت را خیلی دوست دارم. دوستان و همکاران خوبی در اینجا دارم، که با حضورشان محیط کاری آرام و لذت بخشی را فراهم کرده اند. این یکی از مهمترین عواملی است که محل کار خود را تغییر نمیدهم.