حفظ محیط زیست، اولویت توسعه ای شرکت ملی نفت
موضوعات زیست محیطی در سطح جهان پس از تشدید فعالیت های صنعتی در دهه های۱۹۵۰و۱۹۶۰میلادی مورد توجه قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران، درسال ۱۹۶۸میلادی مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصمیم به برگزاری کنفرانس بین المللی محیط زیست گرفت و در نتیجه اولین کنفرانس جهانی درژوئن ۱۹۷۲(خرداد ۱۳۵۱) در شهر استکهلم پایتخت سوئد برگزار و این روز به عنوان روز جهانی محیط زیست نام گذاری شد.
طبق اصل پنجاهم قانون اساسی کشور ایران نیز، حفاظت از محیط زیست یک وظیفه عمومی و کلی تلقی شده است و این به معنای تشخیص و حکم قانون اساسی معطوف به مسئولیت تمام ارگان ها و قوای کشور، به ویژه قوه مجریه برای مدیریت امور محیط زیست و جلوگیری از آلودگی و تخریب غیرقابل جبران حتی در قبال فعالیت های توسعه ای، صنعتی، اقتصادی و غیره است.
همچنین حفظ محیط زیست و منابع طبیعی به عنوان یکی از بندهای قابل توجه در سند چشم انداز ۲۰ ساله و سیاست های کلان کشور مدنظر قرار گرفته است.ضرورت پرداختن به محیط زیست در صنعت نفت و صنایع وابسته به آن، هنگامی روشن تر می شود که دریابیم حرکت در مسیر توسعه پایدار صنعتی بدون توجه محیط زیست غیر ممکن است. موضوع آلودگی های ناشی از نفت و فرآورده های آن، طی چند دهه اخیر جایگاه ویژه ای را در مباحث مربوط به محیط زیست جهان به خود اختصاص داده است.
از سوی دیگر توسعه پایدار به عنوان مفهومی فراگیر، ابعاد متفاوتی را از قبیل اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و فرهنگی شامل می شود. به منظور آنکه توسعه در درازمدت، پایداری خود را حفظ کند، وجود تعادل بین چهار بعد ذکر شده، ضروری است؛ از اینرو توسعه پایدار یکی از موضوعاتی است که در کنار توسعه صنعتی به ویژه در صنعت نفت کشور همواره مطرح بوده است.
طی سال های اخیر، صنعت نفت به منظور توسعه پایدار در قطب های انرژی کشور سیاست های کلانی را اتخاذ کرده و به همین منظور ملاحظات زیست محیطی را همواره در اجرای پروژه ها و توسعه صنعتی خود مد نظر قرار داده است.
چنانچه همزمان با صنعتی شدن یک جامعه به امر مهمی چون محیط زیست توجه نشود، نه تنها توسعه اقتصادی حاصل نخواهد آمد، بلکه گاهی منافع حاصل از یک فعالیت صنعتی برای جامعه در دراز مدت برای جبران خسارت وارده از آن صرف خواهد شد.
شرکت ملی نفت ایران به منظوررعایت هر چه بیشتر مسائل زیست محیطی و تحقق توسعه پایدار، مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست را در این شرکت در سال ۱۳۷۹ تاسیس کرد و توسط این مدیریت فعالیت خود را با بررسی وضعیت بهداشت، ایمنی و محیط زیست و نحوه ارتقا آن با الگو برداری از سیستم های جاری در شرکت های صاحب نظر و معتبر بین المللی آغاز کرد.
هدف از تشکیل این مدیریت، ایجاد هماهنگی بین فعالیت های جاری در واحدهای بهداشت، ایمنی، محیط زیست، آتش نشانی، بازرسی فنی و همچنین فراهم آوردن زیر ساخت های لازم برای استقرار و توسعه سیستم مدیریت یکپارچه HSE است.
حفاظت از محیط زیست و کاهش آسیب های زیست محیطی،حفاظت از نیروی انسانی و کاهش بیماری های ناشی از کار، ایمن سازی تجهیزات و حفاظت از دارایی های شرکت و نهادینه ساختن فرهنگ رعایت مقررات، استانداردها و روش های HSE در تمامی فعالیت های شرکت ملی نفت ایران مد نظر قرار گرفته است.
شرکت ملی نفت ایران، به منظور رعایت استاندارد های زیست محیطی، سالانه برنامه جامعی را در حوزه HSE تعریف می کند و شرکت های تابعه ملزم به رعایت آن می شوند.
استقرار مدیریت یکپارچه حوادث، نظارت بر ایجاد سیستم یکپارچگی سرمایه به منظور اطمینان از اعمال بازرسی فنی موثر در کلیه مراحل، اجرای طرح های مختلف در زمینه مدیریت پسماند، پساب، آلاینده های هوا، سولفور زدایی از نفت خام و پاک سازی خاک های آلوده به مواد نفتی از جمله فعالیت های شرکت ملی نفت ایران به منظور رعایت استانداردهای زیست محیطی است.
بدون تردید حفاظت محیط زیست به معنای عام، به عنوان یکی از ضروریات توسعه ای صنعت نفت و خط مقدم پروژه های تعریف شده در این صنعت زیربنایی تلقی شده و از همین روی یک ضرورت اساسی و اجتناب ناپذیر در عرصه مدیریت کشور به شمار می آید.
این امر مهم از طرق مختلف مدیریت صحیح، آموزش و تحقیقات در زمینه محیط زیست، اعمال ارزیابی زیست محیطی قبل و بعد از اجرای هرگونه پروژه عمرانی (به ویژه صنعتی و معدنی) تصویب لوایح و قوانین لازم جهت پیشگیری و بالاخره کاربرد وسایل مورد لزوم و نظارت و پایش بموقع و صحیح، ممکن می شود.