سال ۱۳۹۱، سال تلاش دو چندان در شرکت ملی نفت ایران
عبدالمحمد دلپریش مدیربرنامه ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران در یادداشتی که برای سایت nioc ارسال کرده است به بررسی مهمترین رویکردها و دستاوردهای کلان شرکت ملی نفت ایران در سال ۹۰ پرداخته و در نهایت سال ۱۳۹۱ را سالی با تلاش دوچندان در مجموعه این شرکت ارزیابی کرده است،این یادداشت را در ادامه بخوانید
بازدید مقام معظم رهبری از بخشهایی از وزارت نفت در ابتدا و انتهای سال ۱۳۹۰، این سال را به سالی بیاد ماندنی و متمایز در تاریخ صنعت نفت تبدیل کرد؛ سالی با این طلیعه نمیتوانست بدون دستاوردهای مهم به گذشته بپیوندد.
در سالی که گذشت علیرغم تغییرات اساسی، متعدد و بیسابقه در سطح وزارت نفت، نهایتاً با انتخاب وزیری مورد اعتماد همگان، ثبات و اطمینان به این وزارتخانه بازگشت، و لکوموتیو پر قدرت آن به حرکت شتابان ادامه داد. تشدید تحریمها و همراستایی بدخواهان بینالمللی اگر چه آزاردهنده و آسیب رسان بود، لیکن نتواست حرکت شتابنده توسعه و پیشرفت را متوقف کند.
یکی از شاخصترین اقدامات در سال ۹۰ که کمتر رسانهای شده و کمتر در مورد آن اطلاع رسانی شده است، بازنگری و نهاییسازی برنامه پنجساله تولید و توزیع نفت و گاز در شرکت ملی نفت ایران با حضور مداوم و فشرده وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران است. این برنامه نقشه راه تمام فعالیتهای شرکت ملی نفت ایران در دوره پنجساله ۹۵-۱۳۹۰ خواهد بود. براساس برنامه مزبور که از آن به عنوان سنگینترین برنامه پنجساله تاریخ صنعت نفت یاد میشود، ظرفیت تولید نفت خام به بیش از پنج میلیون بشکه در روز و ظرفیت تولید گاز به حدود ۱۴۵۰ میلیون متر مکعب میرسد.
در سال۹۰، اهتمام به توسعه میادین مشترک نفت و گاز، در رأس برنامههای وزرات نفت عموماً و شرکت ملی نفت ایران خصوصاً بود. در پارس جنوبی به عنوان بزرگترین میدان مشترک حال حاضر کشور، فعالیت گسترده در فازهای جدید به شدت ادامه پیدا کرد و برای اولین بار، رقم بیسابقه بیش از ۱۲ میلیارد دلار در پروژههای مختلف این میدان سرمایهگذاری شد. قرارداد توسعه میدان نفتی آذر یکی دیگر از میادین مشترک بسیار مهم خشکی با شرکت ایرانی و پر سابقه اویک منعقد شد و همچنین در دریا، تفاهمنامه توسعه میدان گازی فرزاد الف با شرکت ایرانی پترو پارس به امضاء رسید.
شاید یکی از شاخص ترین دستاوردهای سال۹۰، تنوع و گستردگی منابع تامین مالی طرحهای سرمایهای شرکت ملی نفت ایران بود. در این سال بیش از ۲۲ میلیارد دلار در طرحهای مختلف شرکت نفت سرمایهگذاری شد که حدود ۱۰ میلیارد دلار از این میزان سرمایه گذاری از محل منابع داخلی و بیش از ۱۲ میلیارد دلار دیگر آن از محل سایر منابع تأمین گردید. صندوق انرژی بانک ملت، ذخائر بانک مرکزی نزد شرکت نیکو، اوراق مشارکت ریالی و ارزی و بالاخره قراردادهای بیع متقابل نقش اساسی در تأمین نیازهای مالی طرحهای شرکت نفت ایفا کردند.
در این سال به طور میانگین حدود ۱۳۰ دکل خشکی و دریائی در میادین تولیدی، توسعهای و اکتشافی شرکت نفت به کار شبانهروزی اشتغال داشتند که به جرأت می توان آن را به عنوان پویاترین بخش شرکت ملی نفت قلمداد کرد. در رابطه با طرحها و پروژههای توسعهای اگر چه با راهاندازی تعدادی از واحدهای نمکزدائی و برخی پروژههای کوچک، توفیقات نسبی حاصل شد، لیکن اهداف موردنظر برنامه محقق نگردید.
سال۹۰ در سایه الطاف الهی، سالی کم حادثه در شرکت ملی نفت ایران بود. گر چه در صنعت گسترده و مخاطرهآمیزی مانند صنعت نفت با منابع خطرساز متنوع، وقوع حوادث دور از انتظار نیست، لیکن خوشبختانه حوادث منجر به فوت واتلاف وقت به حداقل ممکن رسید. از این نظر باید ضمن سپاس از خداوند متعال، از کارکنان زحمتکش و متعهد شرکت ملی نفت ایران که عمیقاً به امر ایمنی اعتقاد دارند، قدردانی کرد.
شرکت ملی نفت ایران با اندوختهای از دستاوردهای سال ۹۰ و کولهباری از تجربه سالیان گذشته، قدم در راه سال ۹۱ که دومین سال برنامه پنجم است گذاشته است. تلاش برای تأمین منابع مالی باید ادامه یابد و جذب منابع از آنچه در سال ۹۰ اتفاق افتاد فراتر رود. فراموش نکنیم که میزان سرمایهگذاری سال ۹۰، علیرغم آنکه رقم بینظیری در تاریخ صنعت نفت است، اما فقط حدود ۶۰ درصد برنامه است؛ به این منظور تنوع بخشی به تأمین منابع مالی با ایجاد جاذبه بیشتر برای سرمایهگذاران و تکیه بر منابع ملی، باید مورد اهتمام قرار گیرد. نکته بسیار اساسی در این رابطه، هدایت منابع مالی به سمت طرحهایی است که بیشترین تأثیر در تحقق اهداف برنامه دارند. افزایش تولید نفت و گاز در برنامه پنجساله پنجم در گرو تکمیل طرحهای توسعهای است و راه معجره آسای دیگری وجود ندارد. هدایت هوشمندانه منابع مالی به سمت طرحهای مورد نظر نیازمند اولویتبندی طرحهاست که میبایستی متعهدانه توسط تمام مدیران شرکت نفت انجام گیرد.
فازهای مختلف پارس جنوبی، به ویژه فازهای ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸و ۱۲، در رأس این طرحها هستند. پروژههای نگهداشت و افزایش توان تولید در شرکت های ملی مناطق نفتخیز، فلات قاره ایران و نفت مناطق مرکزی، از نظر تأمین مالی باید مورد عنایت ویژه قرار گیرند. همچنین پروژههای جمعآوری گازهای همراه و جلوگیری از سوزانده شدن گازها باید موردتوجه قرارگیرند. سوزانده شدن میلیون ها متر مکعب گاز در روز، در عصر ارزشمندی انرژی، شایسته شرکت ملی نفت نیست.
سرمایه اصلی شرکت ملی نفت، نیروی انسانی کوشا، متعهد و فرهیخته این سازمان است. این زنان و مردان سختکوش و وفادار در مقاطع تاریخی مهم نشان دادهاند که مهمترین سرمایه کشور و صنعت نفت هستند. ایجاد محیطی پویا و رقابتی در سایه شایسته سالاری و همچنین توجه به خواستها و ایدههای آنان، این خانواده بزرگ را بیش از پیش متحد میسازد تا با عزمی راسخ در این مقطع حساس تاریخ و در سالی که شاخصه آن توجه به منابع کار و سرمایه ملی است، نقش خویش را ایفا کنند.